Το νερό που εξατμίζεται από την επιφάνεια της πισίνας και από άλλα υγρά αντικείμενα και επιφάνειες, αυξάνουν την υγρασία του αέρα, πράγμα που οδηγεί σε “ομιχλώδη” ατμόσφαιρα και “αποπνικτικό” αέρα. Ταυτόχρονα το εξατμισμένο νερό συγκεντρώνεται σε δροσερά μέρη του χώρου όπως παράθυρα, τοίχους, ταβάνι κ.λπ. Η υγρασία δεν αποτελεί μόνο αισθητικό ελάττωμα αλλά επίσης μακροχρόνια θα προκαλέσει και δομική καταστροφή.
Υπάρχουν δύο μέθοδοι για την αφύγρανση του αέρα σε χώρους με υγρασία:
Α. Αφύγρανση με εξαερισμό.
Β. Αφύγρανση μέσω αντλιών θερμότητας.
Η συσκευή αφυγραντήρα έχει σχεδιαστεί σαν αντλία θέρμανσης και έτσι έχει ένα αξιόλογο πλεονέκτημα έναντι του εξαερισμού, από άποψη εξοικονόμησης ενέργειας. Ο αφυγραντήρας είναι εξοπλισμένος με έναν ανεμιστήρα ο οποίος εισάγει στο εσωτερικό του τον υγρό αέρα τον παγώνει και συμπυκνώνει το νερό. Ο αέρας αναθερμαίνεται και ελευθερώνεται πάλι σε υψηλότερη θερμοκρασία. Όλα τα ηλεκτρικά εξαρτήματα και καλώδια είναι τοποθετημένα σε ένα ερμητικά σφραγισμένο κουτί.
Χρησιμοποιώντας έναν εξωτερικό υγροστάτη η σχετική υγρασία στον χώρο της πισίνας μπορεί να ρυθμιστεί στο 50-80%.
